چیزهایی که یکبار گفته شدند نشست نیومدیا، شماره چهارده اجرا گفتاری از اسپرانزا کولادو 2 مهر 1394 اسپرانزا کولادو متولد 1976، هنرمند و محقق ساکن اسپانیا است. تحقیقات او بر رابطه میان هنرهای تجسمی، نمایشی و سینما متمرکز است، رابطهای که ریشه در ادراک تاریخی از مادهزدایی از ابژههای هنری در بستر فیلم و جنبش هنر پیشرو دارد و درباره پیآمدهای درگیر با اسلوبهای ارائه فیلم کنکاش میکند. کتاب او «پاراسینما: مادیت زدایی از سینما در پرداخت هنری»، به تفحص در ملزومات ذاتی سینما و تجلی آنها در آثار غیرسینمایی میپردازد. آثار اجرایی اخیر او در گذار از محدودهی رشتههای مجسمهسازی، معماری، فیلمسازی و طراحی رقص برای کاوش دربارهی تجربه مونتاژ، فرایند و ارایه در فضای پروجکشن است. آثار او به صورت بینالمللی به نمایش درآمده و جوایز متعددی را بدست آورده و مورد تقدیر قرار گرفته است. او به نمایشگاهگردانی و نمایش فیلم در ایرلند، انگلستان و اسپانیا نیز پرداخته است. وی علاوه بر عضویت در جامعهی سینمای تجربی، از اعضای بنیانگذار باشگاه فیلم تجربی در شهر دوبلین، و همچنین انجمن لیو است که یک سازمان هنریست که سالیانه به ضبطِ میدانیِ مکانمند با هنرمندان مدعو میپردازد. کولادو یک سخنرانی با عنوان «چیزها یکبار گفته شدند» دربارهی سینمای بسیط و همچنین اجرایی ترکیبی، با عنوان «شب، خارجی» از مجموعهی اجرا- چیدمانهای مشترکش «عملیات بازنویسی» به همراهی ماکسی ملیان لوکین را در بنیاد لاجوردی برگزار کرد.