بومسانی-هم دلی نمایشی است درباره ی از هم پاشیدگی خود به منزله ی حرکتی هم دلانه به پیشنهاد سوزانه بوقنِ.
در زیست شناسی تقلید اغلب به همگون سازی تصویری/ ظاهری با دیگر موجودات گفته می‌شود که می تواند در برخی موقعیت ها سودمند و در نهایت بقا را تامین کند. در کنار اینکه برخی را کمتر نمایان می کند، تقلید همچنین میتواند روشی باشد برای بیشتر جذاب شدن تا دیده شوند و در مقابل دیگران ترجیح داده ‌شوند. در هر صورت دریافت کننده ی این تقلید علامتی گمراه‌کننده می گیرد و اغفال خواهد ‌شد.

این مکانیزم ها نه تنها توسط حیوانات اجرا می شوند بلکه در رویدادهای اجتماعی گوناگونی نقش دارد. برای نوجوان ها، تلاش بر همگون شدن در جامعه‌ی متداول می تواند راهی باشد تا قبول شدن ایشان را در گروههای گوناگون و انواع زندگی محک بزند و در نهایت هویت ایشان را بر اساس تجربه‌شان توسعه دهد/ بسازد.

در هر صورت، تکامل تقلید نیازمند مقداری مسلم از همدلی می‌باشد تا به فهم ساختار سیستمی که فرد می خواهد بخشی از آن باشد کمک کند. بنابراین همگون سازی صوری تنها می‌تواند از طریق اشتغال به افکار و استراتژی های طرف مقابل و بعضی اوقات حتی حریف‌ خلق شود. جاسوسان اغلب مجبور میشوند زندگی دیگران را درک کنند که می تواند به تغییر عقیده ایشان منجر شود. این دقیقا همدلی است که مرزهای بین مقلد و مدل را محو می کند و اینکه اجازه می‌دهد تا کاملا  شناسایی شوند.

نمایشگاه بومسانی- هم دلی، وجوه احساسی غیرقابل کنترل وفق دادن را انتقال می دهد و تعبیر هویت های فرهنگی را به چالش می کشد.