درحالی‌که امروزه تلاش برای تعریفی محض از انیمیشن به مرز ناممکن رسیده است، مرور تجربه‌های جدید بصری و چگونگی تعامل آن‌ها با مدیوم‌های جدید، می‌تواند در به متن کشاندن این جریان تجربه‌گر موثر باشد. این جهان غیربدیهی متحرک، گستره‌ای از دیده‌ها، نادیده‌ها و یا تجمیع نادیده‌ی شناخته شده‌هاست که در آستانه‌ای میان انیمیشن انگاشته شدن، قرابت با انیمیشن و یا چیزی فراتر از انیمیشن بودن، معلق است. این که هنرمند فعالیت خود را ذیل کدام عنوان درست بداند، مواجهه‌ای تمام‌ناشدنی است. پذیرش این عدم قطعیت در تعریف، دری به روی جهانی نامحدود از تجربه‌های ناب بصری می‌گشاید. در گفت‌وگو با مانلی آیگانی و پریسا محیط، دو هنرمند تجربه‌گر ایرانی، ضمن معرفی آثارشان، به ضرورت این نوگرایی در شیوه‌های اجرایی، ساخت اثر و همچنین نحوه‌ی ارائه‌ی آن از طریق رسانه‌هایی خارج از جریان مرسوم، می‌پردازیم.
مانلی آیگانی متولد تهران و فارغ التحصیل کارشناسی گرافیک از دانشگاه سوره‌ی تهران و کارشناسی ارشد در هنرهای زیبا از دانشگاه مینه سوتای آمریکا است. او هنرمندی بینارشته‌ای است که در مدیوم‌های طراحی، نقاشی، چاپ دستی، نمایش عروسکی و ویدیو کار می‌کند. آثار او تفاسیری روایی، سمبلیک و هزلی از مسایل اجتماعی هستند. او تا به حال آثار خود را در مراکز هنری کشورهای مختلف نمایش داده است. مانلی آیگانی در ایران و آمریکا زندگی و کار می‌کند.
پریسا محیط متولد تهران و ساکن مونترآل، دانش‌آموخته‌ی طراحی صحنه تئاتر از دانشگاه هنر تهران و فیلمسازی انیمیشن از مدرسه‌ی سینمای دانشگاه کونکوردیا مونترآل است. وی ساخت چند فیلم کوتاه انیمیشن و ویدیو اینستالیشن انیمه را در کارنامه‌ی خود دارد و همچنین در چندین پروژه‌ی فیلم و ویدیو به عنوان انیماتور همکاری داشته است. آثار او در فستیوال‌ها و نمایشگاه‌های متعددی در کانادا، کرواسی، استونی، آمریکا، مکزیک و فرانسه به نمایش درآمده است. محیط برنامه‌ریز مهمان سال 2014 سینماتک کبکوا و فستیوال سینمای نو مونترال برای گردآوری دو برنامه‌ی انیمیشن در ایران بود. وی همچنین انتخاب بخش ویژه‌ی سینمای انیمیشن جوان ایران را برای فستیوال سینمای نو مونترآل به عهده داشته است. پریسا محیط اکنون ساکن مونترآل است و مشغول کار بر روی فیلم بعدی خود است که انیمیشنی کوتاه و روایی است که برای ساخت آن برنده‌ی کمک هزینه از شورای هنر کانادا و انجمن هنر و ادبیات کبک شده است.