بنیاد لاجوردی و گالری ٱ برگزار می‌کنند:
گزیده‌ای از ۴۰ سال آثار علی نصیر
این هنرمند نقش بسیار مهمی بر تحول هنر معاصر ایران ایفا کرده است.
نمایش پیش‌رو در دو بخش، در گالری اُ و بنیاد لاجوردی از تاریخ ۲ تا ۳۰ تیر برگزار خواهد شد.
تمرکز نمایش گالری اُ بر روی آثار جدید و تمرکز بنیاد لاجوردی آثاری که میان سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۴۰۰ خلق شده‌اند و برخی تاکنون در ایران به نمایش درنیامده‌اند، است.
این نمایش گزیده‌ای از نمایشی جامع به کیوریتوری هدا اربابی و ارکیده درودی است که بنا بود از ابتدای پاییز سال گذشته در موزه‌ی هنرهای معاصر برگزار شود.
علی نصیر در سال ۱۳۳۰ در محله‌ای نزدیک بازارِ تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۳ برای تحصیل به اروپا رفت و نهایتا شهر برلین را برای زندگی انتخاب کرد. مُقارن با دوران تحصیل او (۱۳۵۷-۱۳۶۲) دو شهر تهران و برلین محمل بعضی از مهم‌ترین رویدادهای سده بیستم هستند؛ تهرانی که نصیر در نخستین سال‌های جوانی آن را تجربه می‌کرد به‌سرعت در حال تغییر بود؛ شهری با تحرکِ اجتماعی بالا و جابه‌جایی‌های طبقاتی که با شتاب پوست می‌انداخت و طی سال‌های بعد به سمت انقلابی بزرگ رفت.
همچنین برلین در سایه‌ی ترومای دهشتبارِ سال‌های بعد از جنگ دوم، در زمان ورود او شهری دوپاره و شاید کانون حادترین بحرانِ جنگِ سرد بود؛ شهری در احاطه‌ی دیوارهای بِتونی تفکیک‌کننده‌ی قطب‌های مُتخاصم. در سایه‌ی دیوارها، مراکز هنری رونق گرفته بود و هنرمندان زیادی به فضاهای رهاشده‌ی شهر جذب شده بودند. در نهایت فروریختن ناگهانی این دیوارها نشانه‌ی تکان‌دهنده‌ای از پایان این دوران است.
ذکر این رویداهای اجتماعی به قصد توجه‌دادن به محیط‌هایی با تحرک بالا، فضاهای قطبی‌شده و تحولات اساسی و پُرسرعتی است که در مقاطع مهمی در پس‌زمینه زندگی نصیر جاری هستند. در پس ذهن داشتن این بستر اجتماعی سرنخی برای ورود به دنیای تصاویر اوست که پر از حرکت و جوشش و غافل‌گیری‌اند، و در لایه‌های پنهان خود حامل تجربه‌ی نهادِ ناآرام و آبستن تحولات سریع دوران هستند.